Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Tönns Wulff

Bargendüster de Nacht, keen Maan, keen Steern,
Keen Lichtblink in de Näg un Feern.
»Tönns Wulf,« tuschelt lisen de Wind, »weeßt wat?
Dor achtern Knick, dor find't di keen Katt,
            Un nüms ward't seehn!«

»Nee, hier süht't nüms; hier mutt he vörbi!
Töw, Buur Brinkmann, hier faat ik di!
Dien Büdel is vull; ik hebb keen Penn',
Un mien Mest is scharp, dat maakt gau en Enn', –
            Un nüms ward't seehn!«

Buur Brinkmann kummt laat vörbi an'n Knick,
Do stött em Tönns Wulf sien Mest in't Gnick,
Un een korten Schri ... Un allens wedder swart
Un still ... De Wind bloot fluster noch wat ...
            Un nüms hett't seehn!

Un ut Nacht ward Dag. Aewer 't Moor glaest rood
Ut den Daak een Riesenoog, un droht ...
Un droht ... un kickt Tönns Wulf groot an ...
Un kickt ... Watt verfeerst di so gräsig, Mann,
            Nüms – nüms hett't seehn!

Dammi! 'keen slickt an de Kaat buten langs? ...
Dat weer bloot de Wind; hebb man keen Angst!
De Wind awer geit nich; he steit up Luur
Un huchelt langs Finsterruten un Muur:
            »Ick – ick hebb't seehn!«

Tönns Wulf neit ut to Schipp aewer't Meer.
De Wind fleit jümmers achter em her;
He danzt mit de Bülgen daggin un dagguut,
Un kriescht dorch de Riggens scharp un luud:
            »Ick – ick hebb't seehn!«

Wornewen Tönns Wulf ok hensett den Foot,
De slimme Tüg' piert em bet up't Blood,
He jagt em rum dorch de wide Welt:
»Du steekst em dood! Du nehmst em dat Geld!
            Ick – ick hebb't seehn!«

Van See na Land, dorch Suus' un Bruus'
Driwt he em wedder trügg na Huus;
Trügg an den Knick, up't Gericht mutt he gaan
Un mutt dor gestaan: »Ick hebb dat daan,
            Wat nüms hett seehn! ...«

Bargendüster de Nacht, keen Maan, keen Steern,
Keen Lichtblink in de Näg un Feern.
»Tönns Wulf!« graehlt um't Hoggericht höhnschen de Wind,
»Nu broch di't je doch an'n Galgen, ol Fründ,
            Wat nüms hett seehn! ...«

Hermann Boßdorf