Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

De Watermann

»Laat de Backdecksel Brunnendeckel tou, Jung! rög der neet nicht an!
Dar unner gluupt un gluumt de lelke schlimme, böse Watermann.
Kikst hum in 't Oge, wenkt he di blänkernd tou:
Kolt word dien Hart – kumm her! röpt he, – gou!
Sien Swemmhudenhannen griepen umhoog an de Mür,
Sien düwelse Ogen sünd glinsterdoof as Für.
Un dann het he di all! Du fallst vansulvst hendaal
Un kummst nett weer hoog: de Mür is glatt as 'n Aal.
Waar di, mien Lewe! De Watermann luurt un wacht,
He frett blanke Jungskes in sien ewignatte Nacht.«

Wat sä se hum 't ook, de mall' verrückte oll Ockjemöh!
S' harr stillswiegen sult mit all hör Kwetelee! Redensarten (Geschwätz)
Se brummde noch wat, man kunn't neet recht verstaan.
Was 't de Toversprök van Zegenbuck un Maan?
Se brummde un sluurde de Achterhuusgang hendaal;
In de Peerstall snoof de Swarte un reet an de Kette toumaal.
Vör de Achterhuusdör lag Dook up Fell un Boom,
Un griese Kraijen stofen dervan as 'n swaargriese Droom. –

In 't Vörhuus, bi de Back, tüsken Vörenne un Achterhuus,
Spölt de flaßkoppde Jung mit 'n geelbunte Puus.
De Tuddelduuw lachd' in de Kast' bowen Sömmerkökendör.
't is Middagstünn, alles rout, un de Grindel liggt vör.
Up eens springt de Katt, jumps, bowen up de Back,
Maakt 'n Puckel un stött, wälternd, an 't Slött mit de Hack.
Un 't Slött geit open. –
»War büst du, Watermann?«
Un he kikt hendaal. Sien Hart kloppt ... »Koom, koom, Jan!«
Röppt et. He buggt sück dale ... Dar wenkt een trürieg Gesicht ...
Een Plumpen un Pulsken. – De Katt jault un jiggt. –

Se funnen hum later. Sien Maur Mutter reet sück in 't Haar,
Terkrarpte de Bosten un reep na sien Vaar. Vater –

War is Ockmöh? – Swaar liggt de Dook up 't Land. –
Wat drifft dar in 't Sieldeep? Hafenkanal
                'n olt Wief mit 'n Katt in knakege Hand.

Berend de Vries