Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Fru von Poggwisch

(4. August 1404)

»Hürt mi to, Fru von Poggwisch, hürt mi to,
De Holsten sünt slagen poggendood inne Loh!
Ik kaam ut 'e Hamm; de Hamm is rood,
Is rood vun holsteensch Eddelmannsblood!
Acht Poggwischjunker kem' ünner de Peer,
Acht Poggwischjunker liggt baben de Eer,
'neem dat Liekhohn lüstert, de Bloodhund luurt. –
De Maschbuur blifft Baas öwer Wisch un Wuurt!«

»De Marschbuur blifft Baas öwer Wisch un Wuurt?
Bi acht Poggwischjunker dat Liekhohn luurt?
Un de Neegnde, dien Herr, de bleef lewig alleen?«
»Dat bleef he!« – »Denn will ik em nich mehr sehn!
Ik riet den Ring raff vun mien Hand!
Ik will keen Poggwisch mit Schimp un Schand!
He leet sien Lewen nich för sien Lütt?
Maakt fast de Poort! Laat daal dat Schütt!« –

»Maakt nich fast de Poort! Laat op dat Schütt!
Sien daagt Lewen leet he wull för sien Lütt!
He leewt, man woans!? – Em hebb's slagen un schunn'-
Sien Isenliev lett as schier man een Wunn'!
Vun all is he blewen as uns letz Mann,
Se hebbt em verhackt sien Föt un sien Hann',
He 's krapen halwdood ut de Hamm heruut.
Laat em in! Laat em in un sluut em nich ut!« –

»Is he krapen halwdood ut de Hamm heruut,
Denn will ik nich, will ik nich em fluten ut!
Denn will ik em plegen all wat ik kann.
Een Poggwisch as he, de maakt mi keen Schann.
Bring em in! Bring em in! Bring gau em mi heer!
Een Poggwisch as de, wat will ik noch mehr!
Wat will ik mehr, de Stamm is rett.
Geew Gott, dat he frische Telgen ansett!«

Albert Mähl