Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Wessel Hummer

Wessel Hummer wull König Abel doodslaan,
An 'n Milderdamm leeg he to luurn.
König Abel keem as 'n flüchtig Mann,
Wessel Hummer sprung em von achtern an
Un sloog mit de Äx König Abel dood.
Wat danzen de frees'schen Buurn!

Wessel Hummer het all sien Dag' doran dacht:
Hoch up sprütt dat Bloot.
König Abel sack von sien Peerd hendaal,
König Abel leeg an de Eer as 'n Pahl
Un gluup Wessel Hummer an;
He gluup, as wär he nich dood. –

Wessel Hummer seilt dör de Westersee.
Do störrt een Storm ut Noorn,
De stött em mit isern Arms inne Nack:
Nu gelt dien Leben keen Piep Toback,
Wessel Hummer! De See springt achter di hoch,
Jede Wagg as 'n Toorn.

Wessel Hummer seeg ut as dat Deck so gries:
Ji hebbt 'n Jonas in 't Boot,
Ick heww 'n Moord up mien sündige Seel,
Dat bangt mien Hart, dat wörgt mien Kehl,
Nu schall ick versupen, un ji all mit.
Wat weer Wessel Hummer in Not!

Un schallst du versupen, versuup du alleen!
Wessel Hummer beew un wurr swack!
Witt weer he as de witte Snee:
König Abel gluup ut de wille See,
He gluup un gluup ... Wessel Hummer beew –
Do smeten se em öwer Back.

Do smeten se em öwer Back inne See,
Wessel Hummer gung nich to Wehr.
Un as he sack up den deepen Grund,
Do wurr all de See as 'n speelen Hund,
Un de Wind wurr still, un de Sünn keem dör,
Un se harren een glückliche Kehr.

Gustav Falke