Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

De Küsel

Op Huus un Hof rau Middagsstünn.
As glöni Isen gloes de Sünn.

Keen Blatt beew in de Lindenböm ...
Grotvadder smök de Piep un dröm.

Wat keem gries von'e Heidloh her,
Reck daal von'n Haeben na de Eer?

Keem neeger ran, hoch as'n Bök,
Small as'n Pieler, weer't 'n Spök?

Sleek as'n Katt op liese Träd'.
Trock achter sick 'n Släp ut Bläd'.

De Ool tuck hoch ... He gluup verfeert:
»'n Küsel! – Gott, möt du dat Deert!

De sleit uns Veeh un Ahrn toschand'n,
Seit Leed darför in all'e Land'n.«

Un gruli as'n knoekern Ries'
Sweew ran de Küsel, still un lies.

'n Windtog swiester em vöruut,
So holl, so heesch ... Sünst wied keen Luud.

Grotvadder hiem ... Sien Hard klopp swaar ...
Piel steil de Angst sien griesen Haar.

He sack to Eer ... Keen Wort, keen Schrie ...
De Küsel toeger still vörbi.

Un güntsied in sien heemli Wies',
Verswunn he as 'n Schatten lies.

Von'n Karktoorn her full basch un luud
Een Slag ... De Middagsspök weer ut. –

De Sünn goot Für daal Week üm Week.
Versorrt de Bläd', verdrögt de Beek,

Dat Gras verbrennt, notriep dat Korn.
Gott help! Dat geef 'n slimme Ahrn.

In Stadt un Land regeer de Nood.
Heesch schreen de Minschen: »Broot, geeft Broot!«

Wild störm de Opruur hin dör't Land,
Smeet ünner't Volk sien freeten Brand.

De Dood sleek achterna un grien:
De grötste Ahrn weer jümmer sien! –

Grotvadder schree in Feewergloot:
»De Küsel ... Herrgott stür de Nood!«

Noch reet de Harwst de Bläd' ni af,
Dar deck ok em dat düster Graff.

Hans Anton Schütt