|
||||||||||||||
| Autoren | ∞ | Werke | ∞ | Neu | ∞ | Information | ∞ | Shop | ∞ | Lesetips | ∞ | Textquelle | ∞ | |
|
|
||||||||||||||
| Autoren | ∞ | Werke | ∞ | Neu | ∞ | Information | ∞ | Shop | ∞ | Lesetips | ∞ | Textquelle | ∞ | |
Anzeige. Gutenberg Edition 16. 2. vermehrte und verbesserte Auflage. Alle Werke aus dem Projekt Gutenberg-DE. Mit zusätzlichen E-Books. Eine einmalige Bibliothek. +++ Information und Bestellung in unserem Shop +++
De Oll is dood.
'st weer ok Tied:
All negenunnegentig Jahr.
Un de Söen, de töwt –
Welkeen weet, wo lang?
He het all grise Haar.
Un den Söen sien Fru ...
Sett den Wien up'n Disch –
De Oll wer 'n goden Mann ...
Laat mi! Du maakst 't ja alle verkehrt;
Dar schüllt de Blomen staan. –
Nu geiht de Tied för de Jungen an,
De Jungen, de lang ni mehr jung sünd.
De Oll – je ja – de Oll is dood.
He het lang 'noog regeert
Un kummandeert,
He is hie lang 'noog Herr west
Mit sien sture Nack
Un den slowitten Kopp
Un de olle bewrige Stimm.
So lang as he leewt, weer he de Herr.
Un dat Oog weer scharp,
Un de Stimm weer harsch,
Wenn em wat nich to Paß keem.
Je ja, ick weet 't, he weer je ok good.
Dar is nich een, de in Krankheit un Noot
Hölp bi em söcht un ni funnen harr.
Un de Stock, de nu achter'n Aben steit,
De Stock, de hürt em to.
De olle Stock mit 'n sülwern Knopp,
De is nu ok to Roh.
Se hebt em achtern Aben stellt.
Wo harr de gru dat hild!
eilig
So lang as de Oll leewt,
Güng 't Trepp up, Trepp daal,
De Stock güng dör' Pesel un Stuwen,
Un woneem de Stock oever de Deelen tappt,
Weer de Oll Herr as uns' Herrgott baben in'n Heben.
Je, dat is nu vörbi.
Wat steist du dar? Se föhrt je all vör.
Dar is all uns' erste Gast ...
Un dar steit de Herr –
Jung, loop na de Dör!
Du büst ja woll rein verbast?
Un bi den Herrn dar steit de Fru ...
Een, twee, dree – fief, söß Wagens!
Dar kümmt all de letzt ...
Nu sünd se tohoop.
Un ick kiek vun bütels na baben;
Wokeen het de Oll vun de laden?
Vun de Gesellschaft keem em nümms up'n Hof.
Un dat Huus hört em to un de Wien up'n Disch ...
Un dar sitten se nu un sünd vergnögt.
Un de Fru – kiek de Fru! – wo het se sick högt,
Uns' suurpöttsche Fru!
Un de Herr, de sitt dar mit 'n roden Kopp;
He is ja nu de Herr.
Un de Regen sleit an't Finster.
Herrgott in'n Heben, dat geit ni good!
Mi is so leeg, so leeg to Moot,
As weer de Dood in't Huus.
Wat hebt se vundag all drunten –!
Un nu geit 't up Mitternach.
Un dar steit he noch up, de Saufkumpaan,
De dicke, voßrode Lüderjaan,
Den de Oll ni utstaan kunn,
Un seggt: »De Oll schall leven!
Wat lang währt, dat ward good;
He is all tiedig 'noog affschrammt.
Un de Stock, de steit achter'n Aben ...
Herrgott, wokeen rit de Grootdör up?
Se segt ja, dat weer de Wind –
Un de Stock, de achtern Aben stünn,
De Stock tappt de Grootdeel lang.
Un nu is he all in de Stuuw.
De Stock un de Schritt,
Uns' oll Herr sien Tritt ...
Sacht geit he dör' den Pesel.
He het sick um nümms nich kümmert.
Man de niege Herr sackt up'n Stool tosamm,
Un de Frömn föhrt vun'n Hof,
Un de Fru steit dar mit'n geelgrön Gesicht
Un rögt ni Hand, ni Foot.
De Oll bliwt Herr in't Huus.
Un de Regen, de sleit an dat Finster ...
Luise von Brockdorff-Ahlefeldt
