InhaltInhalt
- Johann Meyer
- Widmung
- Vaderhus un Modersprak
- Kennst du dat Land?
- In de Schummern
- O du, min Blom, so rosenrot!
- Du lüttje Deern, so lilgenwitt
- Din steernhell blauen Ogen
- Se sä'n, du weerst so schön un gut
- Wat du mi büst
- Hartleevste min, so still un schön
- Op de Lur
- Nerrn in'n Gard'n
- Günd!
- Adjüs!
- Op'n Karkhoff
- Öwer'n Karkkoff seeg ick geern
- De Wulken
- De lütten, lütten Steern
- Ick wull, ick harr di nümmer sehn
- Gung Abends still to Rau de Dag
- O, söte Nacht!
- In de Nacht
- Du!
- In'n Mai
- Vörsummer
- Vörjahrsmorrn
- Vörjakr
- De Summer schient in all sin Pracht
- Bald
- In de Wisch
- An't Holt
- Mank't Korn
- De Flasskoppel
- Drusregen
- Bi'n Gewitter
- Min Dörp
- Abends
- Abendleed
- In'n Mandschien
- Gude Nacht!
- Adjüs, min lüttj' Swulken!
- Harsttiden
- Harstgedanken
- In'n Harst
- In'n Winter
- Bi de Weeg
- Weegenleed
- Min Kind
- Wit öwer de Heid
- Modergraff
- Ünner de Koh
- Grotvader
- De Wetfru
- Wes' man ni trurig
- Trost
- O, wo du kannst, dar drög de Tran!
- Antwort
- Verlaten!
- Adjüs!
- Guden Rat
- Min Drom
- Wihnachabend
- Wihnachen
- Niejahrs-Abend
- Ostern
- Juch! morrn is Pingsten!
- Pingsten in de Probsti
- Vermischte Gedichte
- Na Amerika
- An den Vullmacht sin Fru
- De Schäper op de Heiloh
- Lüttj' Köksch
- Günd, achter de Blompütt
- Dar weer mal en Deern
- Herr Paster sin Liese
- Schreeg öwer
- Tonöst
- Min Buerdeern
- Muschekatt
- Lüttj' Mantje
- Achter'n Tappenstrich
- Min Piep
- Min Olsch
- Hans-Narr
- Snider
- Strickers
- En Lüttjen un'n Glas Beer
- Kattenjammer
- Nawerschap
- Regen
- A, de lüttj' Göschen!
- Op'n Höhnerhoff
- Fragen un Antwort
- Wat min Plaseer?
- Du un ick
- Ole Leeder
- De eerste Dracht
- Willkamn, Herr Adebar
- Sündagmorrn
- Buten
- Utflagen
- Min lüttjen Hürslüd
- Min lüttjen Gäst
- Muschü Lünk
- De Swulken
- De Pilz
- Lütt' Imm
- Herr Adbar
- De Snee
- Lüttjen Kram
- Ole Leeder in nie Kleeder
- Suse, min lüttj' Suse!
- De Katt, de seet in'n Neddelbusch!
Autorenseite
<< zurück weiter >>
Willkamn, Herr Adebar
Willkamn, willkamn, Herr Adebar!
Wa du mi freust! – büst ock all dar?
Ick heff di sehn! ick heff di sehn!
Herr Adebar, du Langebeen!
Juchhei! nu ward dat wedder grön!
Un all de lüttjen Blom ward blöhn!
Un all de lüttjen Vageln singn!
Wakeen kunn dar de Lust bedwingn!
Denn stimm ick di min Stückschen an,
So gut ick kann, Herr Klappermann,
Un nösten lest de ganze Stadt
Din Loff all in uns' Zeitungsblatt.
Keem ock en ann're Tid för di,
Erklär'n se di ock vagelfri,
Is Undank ock de Welt ehr Lohn,
Di ward doch nüms en Leid ando'n!
Weer'st du't ni, de de Kinner geev,
Harrn di de Kinner ni so leev!
Un Kinner ward doch ock mal grot, –
Wakeen schütt den en Adbar dod?!
Du büst min leevsten Vörjahrsgast!
Bu du man wedder op de Fast;
Fisch du man wedder 'rum in'n Dick, –
En jeder nimmt, wat Gott em schick.
Du hest mi pe a pe besöcht
Un mi all tein dör'n Schoßsteen bröcht,
Dat weer als »Gottes Segn bi Cohn«, –
Wat harr min Olsch darmit to do'n!
Un dochen büst du wedder dar.
Ick rop: Willkamn! Herr Adebar!
Ick freu mi lud, dat ick di sehn,
Un bröchst du mi ock noch mal een!
*
<< zurück weiter >>