Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Achter'n Tappenstrich

(In fröhern Tiden)

Bumm, bumm! – hör dar! – un noch mal bumm!
Dat meer de grote Trummel;
Wullt mit? – hak in! – süh so, – nu kumm!
Wi kennt ja all den Rummel.
Herrje! de ganze Strat is vull,
Gott Lof, dat wi uns dropen!
Nu hol di man, güng't noch so dull,
Wi beid'n blivt doch tohopen!

Wa geiht dat nett! – dat is en Freud,
In'n Tack so to mascheeren!
wa blast se di Klanett un Fleut,
Un künnt de Fingers röhren!
Un denn de smucke Hornmusik
Ut all de mischen Tuten! –
Der Deuscher hal! ick müch wul glik
Hier danzen mit di buten.

Ne, wat en Menschen! – ni to telln! –
Un jümmers mehr, je wider;
Ol' Wiwer, Kökschen, Putzmamselln,
Studenten, Murlüd, Snider,
Jungs mit en Brösel in de Hann,
Un Buttjes mit en Fixen,
Un denn en ganze Rasselbann
Vun luter blaue Büxen.

Wat seggst darto? – dat weer en Stück,
Dat hüppt een dör' de Glieder!
Nu pust se eerst en Ogenblick,
Nöst spelt se wedder wider, –
Dar kreeg'ck en Gnupps! – förwahr, de gung
Vun' Kopp bit an de Hacken!
Ei, du verdammte Schipperjung!
Töv, wullt du di mal packen!

Hallo! dar achter sett dat Larm,
Süh, wat en Menschenklumpen!
Un denn en ganzen Schosterswarm, –
Keen Schoster lett sick lumpen;
De Murlüd in de witte Büx
Wurrn grov un jümmers gröver, –
O weh! de Schosters kreegn de Wix,
Un darmit is't vöröwer.

Süh so, – dat Spel'n fangt wedder an;
Nu holt se op to lopen;
Hier wahnt gewiß en groten Mann, –
Still staht se alltohopen;
Herrje! wa sünd de Fenstern hell!
Rop kiekt de ganze Hupen;
Süh dar! – Madam un ock Mamsell,
De lat sick mal beglupen!

Ei Gretjen, kiek! – bi'n Lüchterpahl
Gaht twee tohop spazeeren;
Nu staht se still un küßt sick mal,–
De schulln sick doch schaneeren!
Se spelt wull noch dat drütte Stück,
Wat staht wi hier to freeren,
Mi dünkt, wi kunn en Ogenblick
Wul ock de Föt mal röhren,

Ne, nix to do'n! – wat schull ick dar
Mit di alleen in'n Düstern?!
Is beter hier, – un keen Gefahr
Vunwegen dat Verbistern.
Un de dar günnert lurt herum.
Tat sünd mi schöne Planten;
Dat Stück is ut, – se gaht, – nu kumm!
Stuv achter de Muskanten,

Juchhopsasa! wa spelt se schön!
Wa künnt de Kerls tuten!
Wa smit wi all in'n Tack de Been!
Als weern mi all Rekruten.
Juchhei! wa lustig un wa dull!
Lik ut un um de Ecken!
Un Döhrn un Fenstern staht dar vull
Un seht verbi uns trecken.

O weh! – dar sünd wi bi de Wacht,
Un ut is Spel'n un Tuten;
Du, – Fridagabend, Klock um acht
Denn stah ick wedder buten; – –
Bumm, bumm! – – dat leet ja, als en Schuß!
Dat weer de grote Trummel;
Nu's ut! – lat los! – ne töv! – en Kuß! –
Gudn Nacht, gudn Nacht, min Pummel!

*