Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Wit öwer de Heid

Wit öwer de Heid,
Wo de Klockentorn steiht.
Wo de Windmöhl sick dreiht
         In de Feern,
Kunn ick't finn, kunn ick't finn
Dar dat Hus mank de Lin'n!
Müch dahin, müch dahin,
         O, wa geern!

Seet des Abnds op de Bank,
Wo de Rosenbüsch hangt
An de Fenstern henlank.
         Still alleen.
Rük de Linn denn so söt,
Hung de Dorntun in Blöt,
Sungn de Pögg denn ehr Leed
         O, wa schön!

Weer so glücklich als Jung,
Hess dar spelt, heff dar sungn,
Hess dar lopen un sprungn
         Öwer't Feld;
Leeg in'n Grashoff to drömn,
Un de Wisch mit de Blöm,
Un dat Holt mit de Böm
         Weer min Welt.

Ach, wa anners dat ward,
Kamt de Sorgen so swart,
Deelt de Welt eerst dat Hart!
         Wo's dat Kind?
Hett den Vader ni mehr,
Bröch de Moder to Eer,
Wünsch sick sülbn wul, dat't weer.
         Wo se sünd.

Dör' de düstere Feern
Nix to sehn, – nix to hörn, –
Un dar babn kamt de Steern,
         Kummt de Man';
Uu dat Dörp liggt un slöppt,
Un de Wachtel, de röppt,
Un ick weet ni,– – – –mi löpp't.
         Als en Tran!

Komp.: 1 st. v. Cl. Serpenthien

*