Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Min Piep

Ach, Junge, wenn min Brösel brennt.
Als brenn' de Stratenlampen,
Denn bün ick op min Justement
Un lat den Schoßsteen dampen:
Un wenn he dampt, – dat smeckt so söt!
Du lövst nich, wa't den Bossen smö't.
Als weern de blauen Ringeln
Di nix als Suckerkringeln.

Ick weer man noch en lüttjes Gör,
Dar muß ick't all versöken.
Denn seet ick abends vör de Döhr
To paffen un to smöken;
Min Piepen snee' ick achtern Stall,
Dar leet uns' Herrgott op'n Wall
Se an de Nötbüsch wassen
Mit Swammdos' un mit Quassen.

Tonösten wurr ick awers klok
Un lehr dat Dings begriepen:
Dat geev ja all min Dag keen Rok!
Wat holp mi so'n Slag Piepen?
Uns' Nawer harr en Kohharrjung,
Mit den ick geern mal spel un sprung.
De Jung verstunn sin Saken,
De kunn ock Piepen maken.

En Ellhornkopp, un nerrn en Propp, –
En Dackstöhl – oder 'n Fedder. –
Klar weer de Kees! Un Kaff un Dopp,
Dat hal he sick vun'n Möller;
Vun Obbe stohl ick Swamm bidess,
Un Für slog'n wi mit't Taschenmess,
So smöken wi als Snösel
Allbeid all unsern Brösel.

En jeder hett sin egen Mög',
Wer hör ni to de Krüschen?!
De een, de hett an'n Schrot sin Hög',
De anner hett't an'n Prüschen;
Doch dat is ni vun min Kulör,
So'n Törfmull in de Näs' dar vör,
Un'n Prüntjer bi de Kusen
Dat kann ick ni verknusen.

Ick heff min Freud an'n Piep Taback –
Wat kann't ock Schön'res geben?!
Wa is't en Würz to'n Mundvoll Snack
Un quickt een Seel un Leben!
Brenn du di man din Stummel an!
Ick do' dat ock! – un heff ick man
Min Piep un Tabacksbüdel,
Denn bün ick ock kandidel.

Allns, wat ick do, allns, wat ick driv,
Min Piep mutt't mit verrichten,
Un wenn ick sitt un Leeder schriev,
Min Piep, de hölpt mi dichten,
Un smeckt mi eerst min Piep ni mehr,
Denn bringt se mi wul bald to Eer,
Denn's ut in'n Dom, – dat's seker,
Trotz Dokter un Aptheker!

*