Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Niejahrs-Abend

De Förten bradt, de Ries is gar,
Un rutschen will dat ole Jahr;
He, Lise! nehm de grot Tarin,
Kak Water, sla' den Zucker fin,
Nöst drap wi't wul, – to'n guden Wunsch
Hört allemal en gut Glas Punsch!

So'n Jahr is doch en lange Tid,
Wenn man't bi dagwis' mal besüht, –
Un bringt uns dit un bringt uns dat;
Doch eh' wi't markt, so hebbt wi't hatt;
So gaht wi all, wanehm't ock is,
Na'n Karkhoff hin, dat's eenmal wiß!

Wa gut is't doch, dat uns ni klar,
Wat vör uns liggt in't nie Jahr!
Ach, mennigeen, wenn he dat wußt,
Harr wul to'n Punsch vunabend keen Lust, –
Un mennigeen drunk in sin Freud
Gar öwer alle Schicklichkeit. –

Dar sünd all so genog, de do't
Vunabend dat nich ahn'n natten Fot,
Un geiht man morgen denn spatzeern
In'n Steertrock 'rum tu gratuleern,
So liggt noch mennigeen to Bett,
De'n Kattenjammer un Koppweh hett.

Dar kamt de Förten, – dat's man gut!
Lop, Lise, bring en Fattvull 'rut;
Dar rummelt wat, – ick hör't all lang,
De Rummelputt, de is togang,
Dat sünd de Kinner ut de Kat,
Ehr Moder hett wul sach keen bradt. –

Ach, Förten bra'n, dat geiht ni so! –
Hört Eier un Mehl un Bodder to,
Un dat's verdeuwelt düre Waar
Un ward noch dürer alle Jahr.
Segg an de Gör'n: nu schulln se gahn
Un hier ni mehr to rummeln stahn.

Nu kumm man her un lang man bi!
Man frisch in't Fatt! – schaneer di ni!
Sünd prächtig bradt, dat mag ick lidn!
So mit Korinten un Rosin'! –
Bums! – wat weer dat? – min schöne Döhr!
Dar ballern se en Pott davör!

Dat de' wul Nawer Klas sin Klas,
De makt sickt alle Jahr den Spaß;
Ja, harr ick di, du Daugenix,
Denn kreegst du noch vunabend Wix!
So'n Sleef is allens eenerlei,
He smitt mi noch de Döhr mal twei.

Segg, Lise, – güttst vunabend ock Bli?
Wa steiht't denn mit de Frieri?
Dar kummt wul sacht en Schipper 'rut, –
Du büst ja den Mariner gut, –
En smucken Schipper, wenn du't gütts',
Mit gollen Bokstabn för de Mütz.

Wa warrst du rot, – wat hett't för Not!
Wer arbeidn mag, finnt ock sin Brot;
Doch jo in't Hus keen fule Bank,
Denn kamt ju wull dat Leben lank.
Nu lop! – ick löv, de Klock will sla'n, –
De Punschtarin mutt vör mi stahn!

Dar sleit se all! – mat wünsch ick denn?
Ja, dar's keen Anfang un keen Enn!
Gesundheit! Lise, – süh, ick meen,
Dat's Beste doch för jedereen!
Ob König oder Beddelmann,
Wi stöt op sin Gesundheit an!

Dat tweete Glas drink ick op een, –
Ick wull, he kunn mi drinken sehn!
He schull wul seggn: de meent dat gut!
Dat vulle Glas rein ut! rein ut!
Süh, Lise, süh! – nu do' ick't glik! –
Uns' Kaiser un dat dütsche Rik!

Dat drütte Glas op jeden Stand,
Wakeen't ock is! – ob mit de Hand, –
Ob mit'n Kopp he arbeidn deit, –
Ob he för uns op Posten steiht, –
Nähr-, Lehr- un Wehrstand, – ganz egal,
Wi lat se leben alltomal!

Dat veerte Glas vull op de Kunst;
Se steiht bi mi in hoge Gunst,
Dat kummt ock ni vun ungefähr, –
Wenn'ck sülbn so'n beten quinkeleer,
So als vunab'nd un sunst wul mal –
Mutt ock een op de Kunst hendal!

Dat föffde Glas op gude Tidn,
Keen Krieg, – ick mag den Krieg ni lidn!
En fruchtbar Jahr, dat lat uns bedn,
Un dat wi't hebbt in Ruh un Fredn!
En gude Saat; en schöne Aarn!
Un Gottessegen intofahrn!

Dat sößte Glas op alle Armn,
Veel Mitgeföhl un veel Erbarmn!
För alltohop dat leewe Brod,
Un nümmermehr en Hungersnot!
Verlaten keen, un keen verweiht!
Veel gude Frünn, wenn't nödig deit!

Dat söbnte Glas op all de dar'n,
De to en Paar sick möchen paarn,
Dat se sick krigt! – ei, süh mal an,
Wa kummst du gau mit't Glas heran;
Na, kumm; – an mi schall't jo ni liggn,
Op di un din Mariner; – kling!

Dat achte Glas op Lust un Freud,
Geselligkeit un Eenigkeit!
So recht vergnögt; – wa is't doch schön!
Kiek, Lise, kannst mi drinken sehn?
Du hest den tweeten noch nich ut,
Wat is mi dat? – he smeckt doch gut?!

Drink ut; un schenk mi ock mal vull!
Doch – wat ick man noch seggen wull, –
So'n hitten Punsch is ni to tru'n;
Du wackelst ja, büst doch ni dun?!
Potz Blitz! – stött di de tweet all um.
Denn weer he arig stark vun Rum!

Nu bün ick op min Justement;
Der Deuscher hal! so'n Punsch, de brennt!
Süh dar! – de Lamp! – wo lachst du na? –
Se wackelt! – griep! – sunst fallt se ja! –
Ach, leewe Lise, wes' so gut
Un hölp mi mal de Steweln ut.

Ick weet ni recht, – – ick wull, ick leeg – –
Hier wackelt alles, wat ick seeg; –
Dat is doch dösig mit so'n Punsch;
Wa weer't man noch? – de negnde Wunsch? –
Dat's recht; ick wull, ick leeg un sleep;
Ick nipp wul sacht en beten deep. –

Du lachst? – wat lachst du denn? – dat's sacht
De höchste Tid för mi; – gu'n Nacht! –
Morrnfröh denn mutt ick 'rumspazeern
Un mutt in'n Steertrock gratuleern.
Denn liggt wull mennigeen to Bett,
De'n Kattenjammer un Koppweh hett!

*