Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

In'n Harst

Wa weer dat doch vun't Vörjahr schön.
Dar brus' dat Korn so blau.
Dar weer't so warm, dar weer't so grön.
Dar schien'n de Blom in'n Dau.

Dar sungn de Vageln vör de Döhr,
Dar lev un lach dat Feld,
Als wenn se nix als Freuden weer.
De grote, wide Welt.

Nu sust de Wind de Bläd vun'n Bom,
Nu sünd de Koppeln kahl;
Dar singt keen Vagel, blöht keen Blom,
Un Regen pietscht hendal.

Un Winter ward dat, ehr wi't dacht,
Dar hangt vull Rip de Böm, –
Dar fallt de witte Snee so sacht
Op all de doden Blöm.

So hett de Tid ehr egen Wis', –
Dat wesselt grön un mitt,
Dat kummt so lud, dat geiht so lis',
Un – – lisen gaht wi mit.

Komp.: 1st. v. C. Gurlitt.

*