|
||||||||||||||
| Autoren | ∞ | Werke | ∞ | Neu | ∞ | Information | ∞ | Shop | ∞ | Lesetips | ∞ | Textquelle | ∞ | |
|
|
||||||||||||||
| Autoren | ∞ | Werke | ∞ | Neu | ∞ | Information | ∞ | Shop | ∞ | Lesetips | ∞ | Textquelle | ∞ | |
Anzeige. Gutenberg Edition 16. Alle Werke aus dem Projekt Gutenberg-DE. Mit zusätzlichen E-Books. Eine einmalige Bibliothek. +++ Information und Bestellung in unserem Shop +++
Wul öwer't Bett de Moder sitt,
Ehr Kind, dat is so bleek, so witt.
Moder, ach Moder, ick Hunger dod!
Min hartleev Moder, gev mi Brod!
Töv man noch, min gudes Kind,
Morgen wüllt wi seien.
Un als de Moder seggt dat Wort,
Dat Kind, dat schreeg noch jümmers fort:
Moder, ach Moder, ick hunger dod!
Min hartleev Moder, gev mi Brod!
Töv man noch, min gudes Kind,
Morgen wüllt wi meien.
Un als de Moder seggt dat Wort,
Dat Kind, dat schreeg noch jümmers fort:
Moder, ach Moder, ick hunger dod!
Min hartleev Moder, gev mi Brod!
Töv man noch, min gudes Kind,
Morgen wüllt wi döschen.
Un als de Moder seggt dat Wort,
Dat Kind, dat schreeg noch jümmers fort:
Moder, ach Moder, ick hunger dod!
Min hartleev Moder, gev mi Brod!
Töv man noch, min gudes Kind,
Morgen wüllt wi backen.
Un als de Moder keem mit Brod, –
Dat Kind weer still, – dat Kind – – weer dod!
In Stolten, in't Weertshus, herum in de Stuv,
Dar flüggt wull all' Morgen en sneewitte Duv,
En sneewitte Duv mit en sneewitten Fot,
Se flüggt dar all' Morgen ehr Moder in'n Schot.
In Stolten in't Weertshus, wer sitt dar so bli?
En kruskoppen Bursöhn, de geiht op de Frie;
Gudn Dag ock, Fru Krögersch, so smuck un so fin!
Ju swattbrune Dochder, – ick wull ehr noch frien.
Min swattbrune Dochder? – dat is noch to fröh!
De mutt noch wat töben, een Jahr oder twee.
Een Jahr oder twee? – – wat en Tid! ach, wa lang!
Se springt vun de Eer, – un se springt op de Bank;
Se springt vun de Bank, – op'n Disch springt se hin:
Nu süh, min leev Moder, wa grot ick all bin!
Komp.: 1 st. v. Cl. Serpenthien
En Mäden wull to danzen gahn
Un plöck sick Rosenblom,
Wat seeg se op de Koppel stahn?
En grönen Hasselbom.
Nu gröt di Gott, smuck Hasselfru!
Wavun büst du so grön?
Nu gröt di Gott, feins Mäden du!
Wavun büst du so schön?
Vun't witte Brot, vun'n köhlen Win,
Darvun bün ick so schön!
Nu segg mi ock Fru Hasselin,
Wavun büst du so grön?
Vun't witte Brot, vun'n köhlen Win,
Darvun büst du so schön?
Vun'n köhlen Dau, vun'n Sünnenschin,
Darvun bün ick so grön!
O weh, Fru Hasseln, gude Nacht!
Min Bröders kamt to ra'n, –
Nu fallst du wull in all din Pracht
Un warrst herünner sla'n!
Un fall ick ock in'n besten Glanz. –
Frisch waß ick ut de Eer!
Verwelkt en Mäden eerst ehrn Kranz,
So grönt he nümmer mehr!
*