InhaltInhalt
- Johann Meyer
- Widmung
- Vaderhus un Modersprak
- Kennst du dat Land?
- In de Schummern
- O du, min Blom, so rosenrot!
- Du lüttje Deern, so lilgenwitt
- Din steernhell blauen Ogen
- Se sä'n, du weerst so schön un gut
- Wat du mi büst
- Hartleevste min, so still un schön
- Op de Lur
- Nerrn in'n Gard'n
- Günd!
- Adjüs!
- Op'n Karkhoff
- Öwer'n Karkkoff seeg ick geern
- De Wulken
- De lütten, lütten Steern
- Ick wull, ick harr di nümmer sehn
- Gung Abends still to Rau de Dag
- O, söte Nacht!
- In de Nacht
- Du!
- In'n Mai
- Vörsummer
- Vörjahrsmorrn
- Vörjakr
- De Summer schient in all sin Pracht
- Bald
- In de Wisch
- An't Holt
- Mank't Korn
- De Flasskoppel
- Drusregen
- Bi'n Gewitter
- Min Dörp
- Abends
- Abendleed
- In'n Mandschien
- Gude Nacht!
- Adjüs, min lüttj' Swulken!
- Harsttiden
- Harstgedanken
- In'n Harst
- In'n Winter
- Bi de Weeg
- Weegenleed
- Min Kind
- Wit öwer de Heid
- Modergraff
- Ünner de Koh
- Grotvader
- De Wetfru
- Wes' man ni trurig
- Trost
- O, wo du kannst, dar drög de Tran!
- Antwort
- Verlaten!
- Adjüs!
- Guden Rat
- Min Drom
- Wihnachabend
- Wihnachen
- Niejahrs-Abend
- Ostern
- Juch! morrn is Pingsten!
- Pingsten in de Probsti
- Vermischte Gedichte
- Na Amerika
- An den Vullmacht sin Fru
- De Schäper op de Heiloh
- Lüttj' Köksch
- Günd, achter de Blompütt
- Dar weer mal en Deern
- Herr Paster sin Liese
- Schreeg öwer
- Tonöst
- Min Buerdeern
- Muschekatt
- Lüttj' Mantje
- Achter'n Tappenstrich
- Min Piep
- Min Olsch
- Hans-Narr
- Snider
- Strickers
- En Lüttjen un'n Glas Beer
- Kattenjammer
- Nawerschap
- Regen
- A, de lüttj' Göschen!
- Op'n Höhnerhoff
- Fragen un Antwort
- Wat min Plaseer?
- Du un ick
- Ole Leeder
- De eerste Dracht
- Willkamn, Herr Adebar
- Sündagmorrn
- Buten
- Utflagen
- Min lüttjen Hürslüd
- Min lüttjen Gäst
- Muschü Lünk
- De Swulken
- De Pilz
- Lütt' Imm
- Herr Adbar
- De Snee
- Lüttjen Kram
- Ole Leeder in nie Kleeder
- Suse, min lüttj' Suse!
- De Katt, de seet in'n Neddelbusch!
Autorenseite
<< zurück weiter >>
Bald
In'n Süun'nschien prangt de Böken!
Un grönt de Wischengrund, –
Nu kannst all'n Blom di söken, –
Dat Vörjahr dei't sick kund.
De Lurk stiggt in de Wulken
Un singt ehr Leed hendal,
Un bald kamt all de Swulken
Un kummt de Nachtigal.
Un bald hangt alle Twiegen
Sneewitt un rosenrot, –
Un bald op alle Stiegen
Dör Blom hin geiht din Fot,
Un bald in Saat de Koppeln, –
Un blaue Blom un Mahn, –
Un bald all wedder Stoppeln,
Wo hoch dat Ahrnfeld stahn,
Un bald all wedder Flocken,
Un narms en Blatt, en Blom, –
Un witt sünd di de Locken,
Un allens als en Drom. –
Keen Stillstand un keen Stocken,
De Tid geiht als en Nu. –
Un bald, denn gaht de Klocken,
Un denn, – wanem büst du?!
*
<< zurück weiter >>