InhaltInhalt
- Johann Meyer
- Widmung
- Vaderhus un Modersprak
- Kennst du dat Land?
- In de Schummern
- O du, min Blom, so rosenrot!
- Du lüttje Deern, so lilgenwitt
- Din steernhell blauen Ogen
- Se sä'n, du weerst so schön un gut
- Wat du mi büst
- Hartleevste min, so still un schön
- Op de Lur
- Nerrn in'n Gard'n
- Günd!
- Adjüs!
- Op'n Karkhoff
- Öwer'n Karkkoff seeg ick geern
- De Wulken
- De lütten, lütten Steern
- Ick wull, ick harr di nümmer sehn
- Gung Abends still to Rau de Dag
- O, söte Nacht!
- In de Nacht
- Du!
- In'n Mai
- Vörsummer
- Vörjahrsmorrn
- Vörjakr
- De Summer schient in all sin Pracht
- Bald
- In de Wisch
- An't Holt
- Mank't Korn
- De Flasskoppel
- Drusregen
- Bi'n Gewitter
- Min Dörp
- Abends
- Abendleed
- In'n Mandschien
- Gude Nacht!
- Adjüs, min lüttj' Swulken!
- Harsttiden
- Harstgedanken
- In'n Harst
- In'n Winter
- Bi de Weeg
- Weegenleed
- Min Kind
- Wit öwer de Heid
- Modergraff
- Ünner de Koh
- Grotvader
- De Wetfru
- Wes' man ni trurig
- Trost
- O, wo du kannst, dar drög de Tran!
- Antwort
- Verlaten!
- Adjüs!
- Guden Rat
- Min Drom
- Wihnachabend
- Wihnachen
- Niejahrs-Abend
- Ostern
- Juch! morrn is Pingsten!
- Pingsten in de Probsti
- Vermischte Gedichte
- Na Amerika
- An den Vullmacht sin Fru
- De Schäper op de Heiloh
- Lüttj' Köksch
- Günd, achter de Blompütt
- Dar weer mal en Deern
- Herr Paster sin Liese
- Schreeg öwer
- Tonöst
- Min Buerdeern
- Muschekatt
- Lüttj' Mantje
- Achter'n Tappenstrich
- Min Piep
- Min Olsch
- Hans-Narr
- Snider
- Strickers
- En Lüttjen un'n Glas Beer
- Kattenjammer
- Nawerschap
- Regen
- A, de lüttj' Göschen!
- Op'n Höhnerhoff
- Fragen un Antwort
- Wat min Plaseer?
- Du un ick
- Ole Leeder
- De eerste Dracht
- Willkamn, Herr Adebar
- Sündagmorrn
- Buten
- Utflagen
- Min lüttjen Hürslüd
- Min lüttjen Gäst
- Muschü Lünk
- De Swulken
- De Pilz
- Lütt' Imm
- Herr Adbar
- De Snee
- Lüttjen Kram
- Ole Leeder in nie Kleeder
- Suse, min lüttj' Suse!
- De Katt, de seet in'n Neddelbusch!
Autorenseite
<< zurück weiter >>
De Wetfru
Wa heel se doch an't Leben
Wa düch ehr doch de Welt so schön;
Wa fröhlich weer ehr Streben,
Wa selig weer ehr Geben
För em, ach ja, für em alleen!
Wa kunn se't denn ock laten,
So glücklich als se damals weer!
Un heel he ehr umfaten
So swunn ehr Rum un Maten,
So düch ehr gar to lütt de Eer.
Un nu? – nu is he baben;
Se drogn mit em na'n Karkhoff hin.
Ehr best' vun alle Gaben,
Dar hebbt se't still begraben,
Dar grobn se ock ehr Hart mit in.
Ehr Wünschen un ehr Hapen
Un allens, allens is darhen;
Un le'n se ehr man slapen,
Weer't wull am besten drapen.
Mit em gung all ehr Welt to Enn
*
<< zurück weiter >>
