InhaltInhalt
- Johann Meyer
- Widmung
- Vaderhus un Modersprak
- Kennst du dat Land?
- In de Schummern
- O du, min Blom, so rosenrot!
- Du lüttje Deern, so lilgenwitt
- Din steernhell blauen Ogen
- Se sä'n, du weerst so schön un gut
- Wat du mi büst
- Hartleevste min, so still un schön
- Op de Lur
- Nerrn in'n Gard'n
- Günd!
- Adjüs!
- Op'n Karkhoff
- Öwer'n Karkkoff seeg ick geern
- De Wulken
- De lütten, lütten Steern
- Ick wull, ick harr di nümmer sehn
- Gung Abends still to Rau de Dag
- O, söte Nacht!
- In de Nacht
- Du!
- In'n Mai
- Vörsummer
- Vörjahrsmorrn
- Vörjakr
- De Summer schient in all sin Pracht
- Bald
- In de Wisch
- An't Holt
- Mank't Korn
- De Flasskoppel
- Drusregen
- Bi'n Gewitter
- Min Dörp
- Abends
- Abendleed
- In'n Mandschien
- Gude Nacht!
- Adjüs, min lüttj' Swulken!
- Harsttiden
- Harstgedanken
- In'n Harst
- In'n Winter
- Bi de Weeg
- Weegenleed
- Min Kind
- Wit öwer de Heid
- Modergraff
- Ünner de Koh
- Grotvader
- De Wetfru
- Wes' man ni trurig
- Trost
- O, wo du kannst, dar drög de Tran!
- Antwort
- Verlaten!
- Adjüs!
- Guden Rat
- Min Drom
- Wihnachabend
- Wihnachen
- Niejahrs-Abend
- Ostern
- Juch! morrn is Pingsten!
- Pingsten in de Probsti
- Vermischte Gedichte
- Na Amerika
- An den Vullmacht sin Fru
- De Schäper op de Heiloh
- Lüttj' Köksch
- Günd, achter de Blompütt
- Dar weer mal en Deern
- Herr Paster sin Liese
- Schreeg öwer
- Tonöst
- Min Buerdeern
- Muschekatt
- Lüttj' Mantje
- Achter'n Tappenstrich
- Min Piep
- Min Olsch
- Hans-Narr
- Snider
- Strickers
- En Lüttjen un'n Glas Beer
- Kattenjammer
- Nawerschap
- Regen
- A, de lüttj' Göschen!
- Op'n Höhnerhoff
- Fragen un Antwort
- Wat min Plaseer?
- Du un ick
- Ole Leeder
- De eerste Dracht
- Willkamn, Herr Adebar
- Sündagmorrn
- Buten
- Utflagen
- Min lüttjen Hürslüd
- Min lüttjen Gäst
- Muschü Lünk
- De Swulken
- De Pilz
- Lütt' Imm
- Herr Adbar
- De Snee
- Lüttjen Kram
- Ole Leeder in nie Kleeder
- Suse, min lüttj' Suse!
- De Katt, de seet in'n Neddelbusch!
Autorenseite
<< zurück weiter >>
Guden Rat
Menschenkind, wat is dat Leben?
Twischen Haß un Leevde sweben!
Hest du't all mal recht bedacht? –
Bald so lud, un bald so sachen,
Lust un Leid, un Ween'n un Lachen,
Morgen, – Middag, – Abend, – Nacht!
Weg mit Haß un Groll för jümmer!
Süh, ick wüss ni, wat dar slimmer,
Wat dar mehr gefährlich weer!
Mennig een hett Tran vergaten,
Als sin Fiend de Ogen slaten;
Wull em gut we'n, – kunn't ni mehr;
Hett dar een mal wat verbraken,
Hest du recht, em slech to maken?
Weest du, ob du beter büst?
Sünd ni mehr un sünd ni minner,
All den leewen Gott sin Kinner,
De dar sülbn de Leevde is!
Allns vergeben! – allns vergeten!
Wer kann't ahn'n, un wer kann't weten?!
Dod un Leben fat sick an;
Makt se eerst de Eer uns apen,
Li't wi ünner't Gras to slapen.
Drückt keen Mensch uns mehr de Hann!
*
<< zurück weiter >>