Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Öwer'n Karkkoff seeg ick geern

Öwern Karkhoff seeg ick geern;
Is so still, so lisen;
Rükt so söt de Blom vun feern.
Schient de Krüz vun Isen.

Sachen sleit de Klock den Tack
Baben in de Wulken,
Un op't rode Karkendack
Singt de Spreen un Swulken.

Un dat Gras, dat grönt so frisch
Mank de Kränz un Bänner;
Un de vullen Rosenbüsch
Lehnt sick an't Gelänner.

Öwer'n Karkhoff seeg ick geern;
Is so still, so sachen!
O, so neeg! – un doch so feern.
Eh' wi't ahnt un dachen!

Süh, wat noch so gut, so söt,
Möt wi doch verlaten;
Un de Rosen, de dar blöht,
Sünd mit Tran' begaten.

Ward dat Hart so wit, so wit,
Ward de Bost so apen,
Ach, – un wo de annern li't,
Möch ick liggn un slapen!

Comp.: 1 st. v. O. Voigt.

*