Margret, Margret, ik ra' di!
De Krülln verdreit din Kopp,
De Jægd is æwerdadi,
De Rü kumt achterop.

Margreta hört dat Snacken,
Se biudt ȩr Lucken los,
De Rosen op de Backen
Sünd as de Summerros'. 214

De Kirschen op de Lippen
De glöht ȩr um de Tähn. –
Se hört vun Storm und Klippen
Un lacht – : wer wis't ȩr Een?