Dat kim in Rȩgen Knop an Knop,
As brune Pilen kim dat.
As Gold so gȩl so keem dat op,
As Blot so roth war Kopp an Kopp.
Un hell de Sünn beschin dat. 6

    Un as mit ole Frünn dat geit.–
Man hett se nich vergȩten –
Kennt man de Tulk ja, de der steit,
De Krokus, de sik æpen deit –
Wo hebbt se Winters sȩten?

    Nu weern se dar, as hör't sik so –
De Sünn gung op un unner.
Du schöne Tid, wo bist du? Oh –
Man dȩ de Ogen op un to
Un Allens weer en Wunner.