Weet Gott, ik harr keen Drapen,
De nich lebennig krop!
Un wat di ok bedrapen,
Mi drop dat all tohop.

    Wer hört dat wul, int Buer,
Wenn dar de Vagel singt,
Dat Kummer em un Truer
Dat Hart inn' Bossen dwingt.

    Dar denkt he an sin Bröder,
Dar denkt he an ȩr Moth
Un singt de olen Leder
Un tröst sik in sin Noth.

    Schull he sin Snawel spitzen
Un schrigen Gall un Gift?
Hölp Gott! denn Dunnern un Blitzen
Hölpt doch nich inne Schrift. 20

    Ja harrn wi Trummel un Sawel!
Un klung noch unse Kanon!
En Sänger hett den Snawel
Blot to en Lederton.