Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Wia's au wôhr ischt

A jeder Mensch hôt so seĩn Red',
De g'spässichst hôt der Hänsle g'het:
»Jô, wia's au wôhr ischt«, descht seĩn Wort,
Des sait er alleweil toujours fort.
Amôl git's em a Wirtshaus Streit,
Dô hôt an andrer zua-n-am g'sait:
»Di kennt mer, dau eiskalter Tropf!
Mit deĩnra grauße Lapp' am Kopf!«
Dia Sach ischt für da Schulza komma,
Der hôt dia beide fürsche g'nomma,
Er sait: »Iar send jô suscht guat Freund,
Ond 's ischt au g'wiß net so bös g'meint,
I mein', iar sottat ich vertraga,
's kommt g'meĩnlich net veil raus beim Klaga!«
»Jô Mulle!« fallt der Hänsle eĩn,
»I gib net nôch! a Strôf muaß seĩn!
Herr Schulz, Iar tätat's g'wiß au net.
Wia, wann i jetzat saga wett
Ond siag: Herr Schultas, Euer Frau
Dia ischt em Zuchthaus g'sessa schaũn,
Jô, wia's au wôhr ischt; oder Iar,
Iar send a Kerle wia a Stier!
Jô, wia's au wôhr ischt, – oder so,
Was tätet Iar mit miar dernô?«
Dô ischt der Hänsle bais ãnkomma,
Drei Täg lang hôt er müaßa bromma
Ond hôt au seiter dera Zeit
Net glei mai »wia's au wôhr ischt« g'sait.