Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Troscht

Des Frühjôhr, em April ischt's g'seĩn,
A Tag grad' wia em Mai,
D' Welt volla Glanz ond Sonnascheĩn,
Blos miar ischt's wend ond waih.

Dô komm' i an en Kirschabom,
Der hôt me frei ãng'lacht,
Schnaiweiß mit Blüata-n-om ond om,
Wia vom Kanditer g'macht.

Ond dur da Bom ond om da Bom
A Lebtag ond a Freud'!
A Beĩnlesvolk mit Sang ond Somm,
Hôt dô sein Maitag heut'.

Dô g'fallt mer's selber, ond i leig
Da langa Weg ens Gras,
Ond horch' ond sieh dur Bluascht ond Zweig'
Da Hemmel hell wia Glas.

Ond wia-n-i guck' en Himmel neĩn
Ond horch' uf des Gesomm,
Nô schlôf' i sachte ällsg'mach eĩn
Ond haũn en schöna Trom.

Em Hemmel doba-n-ischt a Fescht,
Wo alles komme soll,
Von alle Flanka lauft's mit Gäscht
Ond wird doch lang net voll.

Ond Engel wẽan an d' Glocka g'stellt,
Dia läuta bim! bam! bom!
Des hallt vom Hemmel ra dur d' Welt
Bis her zua miar: »Komm, komm!«

Dô wach' i uf. Horch! 's Engelsg'läut'!
D' Sonn' lacht! Der Kirschbom blüagt!
Em Hemmel ischt a Feschttag heut'!
Komm, Herz! Komm! sei vergnüagt!