Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

De fredsame Bur.

Ick denk, nu lang ick mal in'n Sack
Un paff min Brösel Smöktobak,
Un fahr na Hus mit Egg un Plog,
De Bleß meent ock wull all, dat's 'nog.

Wenn ut sin Sloß de König geiht,
Un to'n Vergnögn mal jagen deit,
So langt he, denk ick, ock in'n Sack
Un pafft sin Brösel Smöktoback.

Doch suggt he wenig Freud un Lust
Un is noch garnich op sin Just.
Su'n gollen Kron is veel to swar,
Dar is min Hot mi mal so rar!

Wul mennig Taler kriggt de Mann,
Doch sünd em veel um Nahren an,
Wo he man kummt, is'i ja to sehn,
Als harr he Trost för jedereen.

Un wenn he hölpt mit Rat un Dat,
Vun morgens früh, bit abends lat.
Un meent, nu giff't en ruhig Stunn,
So hett he doch keen Dank darvun.

Un wenn dar na en Slacht op't Feld
De General in't Lager hölt,
So langt he uck wul in sin Sack
Un pafft sin Brösel Smöktoback.

Doch smeckt em't ni, wenn't blitzt un kracht,
Bi Ach un Weh un Trummelslag!
He tog un flog sick wat rumbi,
Un dochen lövt keen Mensch em ni.

Un Mord un Für un Blot un Dod
Teht achter em, un sware Not;
Dar liggt en Grenadeer kaputt, –
Un dar en Dörp in Rok un Schutt.

Un reist vun't Hus mit Gut un Geld
En Kopmann in de wide Welt,
So langt he ock wul in sin Sack
Un pafft sin Brösel Smöktoback.

Doch smeckt di't ni, du arme Mann.
Man süht di't an din Sorgen an,
So'n Een-mal-Een. dat fett ni gut,
Dat kikt di ut de Ogen 'rut.

Du slepst, als wenn't en Amboß weer,
Un hest ni 'nog, un müchst noch mehr,
Un weest noch sülbn ni mal, wohen?
Drum will di ock de Piep ni brenn.

Mi smeckt't, Gott Loff! un is mi sund,
Min Weeten liggt op guden Grund;
Ans' Herrgott schickt daröwer hin
Sin blanken Dau, sin gollen Sünn.

Un denn min gude Ann-Marie, –
Se tövt all mit de Supp op mi;
Un denn en Reeg vun Görn an'n Disch,
So sund un lustig als en Fisch.

Drum smeckt mi ock min Piep so schön;
Ick denk, ick smök mi noch mal een
Un paff ehr frisch un fröhlich ut,
Wenn't huswarts geiht, smeckt allens gut! –