Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Dr Spatz.

Gäll, Jörgli, hesch es Spätzli gfange,
Nei, Bürschtli, das geit nit eso!
Dem Tierli isch sy Freiheit z'gönne;
I rote dir, loh's gleitig go!

Lue Jörgli, das sy bösi Chnabe,
Wie 's i der Wält no vili git,
Wenn Einen i de Büeblifreude
So Tierli foht, erbarmt si nit.

Isch au dr Spatz e gmeine Bürger
Und het e mingers Chleidli a,
So lyt er i sym Strau doch besser,
Als dä, wo 's fynste Bett möcht ha.

Er isch au nit, wo so, wie Mänge,
Ab gwüsse Spyse d'Nase rümpft,
Er isch' jo, dä, wo 's gilt, dr Schnabel
Zum Trunk im trüebe Wasser dümpft.

Singt er au nit wie Herrevögel,
Isch's Liedli numme: »Dieb, Dieb, Dieb!«
So isch er doch bim Buur deheime,
Er het e gärn, er isch em lieb.

Lue, wie dr Spatz so offe handlet:
Er stihlt so offen, aß me 's gseht,
Nit öppe dür es Hingertürli,
Wie 's Mängen i dr Gwohnet het.

Dr Spatz stihlt Mängs i Tenn und Schüürig,
Flieht nit so gschwing, was hesch, was gisch!
Drfür hilft er eim d'Bäum de butze,
Gseht, won es schädligs Würmli isch.

Er isch em Buur sy Huusfründ worde,
Er fägt nit fröndi Länder uus,
Will nüt vo frönde Lüte wüsse,
Blybt schön deheim im Buurehuus.

Los, Jörgli, Eis wott i dr säge:
En jeders Tierli het sy Platz;
Bringt 's Schade, bringt es au sy Nutze –
Und wär es zletscht dr gmeini Spatz!

J. J. Schild (Solothurn).

*