Min blanke Kron de lat mi
Un grip nich na min Kranz,
Du söchst man foer de Strat mi,
Nich foer din Hus mi, Hans!

Du girst man na din Lüsten
Un hest mi goa nich lew;
Du söchst mi man in Düstern,
Un dat don all de Dew.

Din Hart, din Sel vespreckst du
Un snackst mi goa to schoen, –
Man mit din Ogen steckst du
As mit 'n Metz na en.

Du wist mi man bigoeschen
Un menst dat doch nich so;
As Immen bi de Roeschen
Stellst du un singst doato.