Wa möd un wa slapri,
Un düster de Nacht:
Ik seeg em mit Ogen,
As stunn he un lach.

So blid un so fründli –
Och! mak ik se to,
So süht em min Hart noch,
As lach he mi to.

Ik dröm wul int Waken,
Ik weet ni, wosück:
Ik weet ni, schullt Sünn' wen? –
Och ne! das dat Glück!