| |
Schon fünfi? – Soll ih aufsteh'n? – Was?
So viel ih siech', sán d' Fenstá náß.
Wann 's regn't, was tu-r ih denn so fruah?
Ih moan', ih deck' mih wiedá zuá.
Zwoa g'schlag'ni Stünderln sán grad zwoar
Nit zu'm Váracht'n, dös is woahr!
In Gott's Nam' also! – dös geht sper; –
Áh was? – ih leg' mih wieder her;
Geht 's wen was an, wann ih nit mag? –
's is muring áh ja noh á Tag!
Im G'schloß drob'n sollt' ih heunt' was zahl'n:
Ih kumm' á so schon z'letzt von all'n.
Heunt' muß ih geh'n, sunst gibt's án'n Lärm;
Zwar wurd' ih derntweg'n áh nit sterb'n! –
Is 's abá g'scheg'n, so is á Fried';
's Geld hätt' ih wol, nur zählt is 's nit.
Dös dummi Zähl'n, – bis ih dö G'schicht',
Erst z'sammá dividir' und richt', –
Áh, wann ih 's áh nit heunt' hintrag', –
's is muring áh ja noh á Tag!
Au'm Feld gáb 's heunt' wol Arbát g'nua,
Dö Knecht' schau'n áh nit recht dázua;
Wann ih s' so umálaun'ln siech',
Da wir' ih wie dá Teuxel schiach;
Denn nur nit laun'ln, sag' ih halt! –
Heunt' muß ih aussi, – und dös bald.
Hätt' ih nur 's Feld beim' Bett' gleih da! –
Heunt' wer'n s' schon fleißi sein, áh ja!
Z'we schauát' ih denn heunt' just nach? –
's is muring áh ja noh á Tag!
Ietzt fallt's má-r ein, – mein Gredl drent'
Wart't heunt' auf mih; – já, sáppráment,
Da muß ih geh'n, sunst pum' ih an; –
Zwoar, wann má 's nimmt, was liegát dran?
Nán, nán – geh'n muß ih; – 's is wol weit,
Und weil 's grad regn't, is 's áh koan' Freud'! –
Ja, soll ih, odá soll ih nit? –
Heunt' gift mih schon á-n-iardá Schritt;
Im Reg'n umpatsch'n? – Áh, – ih sag',
's is muring ah ja noh á Tag! |
