Een plückt sikn Blatt,
De anner en Blöt,
De smitt se denn weg,
Und de pedd denn de Föt.

Doch hett in min Aest
Sikn Vagel inwahnt,
Un küßt mi de Sünn,
Un strakt mi de Mand.

Denn hev ik min Freud
Uad tröst mi ok meist:
Wat helpt, lütt Boom,
Du steist, wo du steist.