Anzeige. Gutenberg Edition 16. 2. vermehrte und verbesserte Auflage. Alle Werke aus dem Projekt Gutenberg-DE. Mit zusätzlichen E-Books. Eine einmalige Bibliothek. +++ Information und Bestellung in unserem Shop +++
Adam | |
Jetz ka' i 's nimma zwinga; i hau' Griasa gessa bis zum Verschpringa, und zwôr mit samt de Schtoi'. Aber mei' Weib lôt mi ziemle lang alloi'. |
Arie | |
Sui lauft gearn rum, woißt itt worum; i halt's für koi' guat's Zoicha, i will gauh' d'Ruath ei'woicha. Wenn sui wieder vo' mar gôht, nôcher hôt sui's uf dar Nôht. Der Wunderfitz |
Eva | |
Ma'le, guck, schau. | |
Adam | |
Was befiehlt mei' g'schtrenga und gnädaga Frau? | |
Eva | |
O ischt dear Äpfel a Güate, a Süaße, a Mürbe! | |
Adam | |
A – komm mar do uf Kirbe! Was witt gauh' treiba? i bitt di um Gottswilla, laß bleiba! |
Duett Eva |
|
Ach, i ka' der's itt verheba, Zuckerzealtla und Zibeba, Leackerla vom beschta G'wüz, Ulmerschnitta, Nunnafüz seand gegem Äpfel nu' a Dreck. |
|
Adam | |
O mei' Frau und o mei' Gemahle, Bäschti, verdammte Karnale! Ach, laß sei', i bitt di drum, worum wead dar's Maul itt krumm? Key mar doch da-n-Äpfel weg! |
Eva | |
Sö, wia! beiß au an Featza darvau'. | |
Adam | |
Bey Leib, mei' Weib! i kenn di schau'. Dees ischt juschtameant eaba der Äpfel, vo' deam ma eis g'sait, mar sollat bey Leib und bey Leaba itt freassa darvau', no i no mei' Graith. Was wurd Gott Vatter darzua saga? Ear thät' is boide zum Tuifel jaga. Mar müaßtet ussam Paradeiß naus, mar hättat koi' Hoimat, mar hättat koi' Haus. Noi', noi'! As ka' itt sey'. I bitt und bitt, mach, was da witt. I beiß, schlah' mi's Weatter! itt drei'. |
Ariette | |
Ei, ei, ei! wia wurd as gauh', wenn i mi thät' b'reda lau'? Der Aepfel ischt zwôr schea, hôt a rauths Bäckle, hôt a guats G'schmäckle, hau' koin am Gallamarkt so g'seah. Alloi' wenn i drei' biss', i nu' da Daud nei' friß'. Wenn i nôh müaßt schterba, leabendig verderba, könnt ebbas Schlimmers sei'? Gang, Aif! i scheiß dar drei'! |
Eva | |
Friß du da Butza, da därfscht itt lang trutza. Sag jô oder noi'! I friß a glei' alloi'. |
|
Adam | |
Mei'tweaga! I fürcht halt Gott Vatters sein fuiriga Deaga. Wenn mar aber könntescht Sicherhoit loischta, daß i nôh meim Daud itt därf im Paradeiß goischta, oder daß huit oder moara Gott Vatter vor Zoara itt baiß thät weara, so wött i folga dei'm Begeahra. |
|
Eva | |
Fehlt as nu' an deam? I will dar's gauh' saga; woischt vo' weam? |
Arie | |
Huit z'Morgas um a neuna, as eaba d'Sonn thät scheina, sieh i kom neu' Aepfel uf am Bom: hangt schau' a langer Wurm dott und sait: Ei Aifle, grüaß di Gott. Da därfscht jô wohl versuacha, I will dar no maih saga: |
Adam | |
Ischt as aber au wôhr? | |
Eva | |
Ma'le! dô hôscht koi' G'fôhr. Friß a Gottsnama, und häb koin Daula, 's wär jô Sünd, wenn dar Aepfel thät' verfaula. |
|
Adam | |
Will's halt probiera. Aifle! da weascht mi jô itt verfüehra. – – |
|
Eva | |
I gunn' dar halt au eabbas Guats. – – Ma'le! wia thuat's? – – – |
|
Adam | |
Ei, botz Blitz! Dees ischt a süaßer Äpfelschnitz. Dees ischt a guater, Hondertschtrôhl! Ei, worum beiß i itt no amôl? I ka' dean Aepfel itt g'nua loba. |
|
Eva | |
Iß a nu', as send no ächt doba. | |
Adam | |
O Jeggerle! Was sieh-n-i? 's ischt mar halb auh'mächtig . . mô bin i? O, was hau'-mar thau'? Aif! mô hôscht dei' Juppa g'lau'? Mar ziehat itt auf, wia si's ziemat, da hôscht koi' Miader, da hôscht koi' Himmad. |
|
Eva | |
Nu' itt viel Spott und itt viel Schimpf, da hôscht jô seall weder Hosa no Schtrümpf'. Ei los', gang zum Schneider, laß dar macha a Hos'. |
|
Adam | |
Ach Elend, o Pfui! Nôh dar Sünd kommt ällamôl d'Rui. |
Arie | |
O au'glücksealiger Dag! Dar Dunder in Aepfel nei' schlag! Dar Tuifel hôt is b'schissa; o hätt i itt drei' bissa, so wär i oh' Makel und Sünda und därft koine Feytig verkünda. Healf Gott, wenn's Gott Vatter wead inna, glei' wead ar ins Paradeiß rinna und saga: Ihr Narra, was hau't ar dô thau'? Hau-n-i ui itt g'sait g'hett: Da-n-Aepfel lau't schtauh'? Bi' jetz a elender Tropf, Dees würgt mi, i schpey', i kotz'. |
Eva | |
Weand nu' gauh' und is verschtecka hinter da Zau'. |
|
Adam | |
G'schwind schlupf dô nei', Gott Vatter gôht grad zuar Gatathür rei'. Ar thuat weder lacha no schmotza, ar macht a G'siicht, as thät ar Wermuath schlotza. Ar gôht uf is zua, nimmt g'waltige Schritt; duck di, mei Aifle! verrôth mi do itt. |
|
Gott Vater | |
I hair a G'räusch und a Getümmel, i suach Odam, da koinütziga Lümmel, und au' sei' Weib darmit. Bis si g'schtrôft seand, gang i itt. |
Arie | |
I muaß do besser nôche seah', was dô sei Nuis dôhinna g'scheah'. So, so, hu, hu. Ma' sait mar, Odam sey a Gott, Wia schtôht as mit am Bömle dô? Oin, zwoi, drui, vier, fai'f, sechs, sieba, ächt; Und was no brav und 's ällermaischt: Jô freyli, was ma' schtiehlt und raubt, Daß Odam glei' a Gott sey' ka', Ar ischt jetz grauß, ar ischt jetz reich Sei' Weib, dia Aif, ischt au' noits Schleachts: Sui därfat nimma schterba gauh', Dar Aepfel, dear ischt g'freassa schau', So gôht as, wenn ma d'Weiber fei' |
Odam, mô bischt? I woiß schau', wia oder wenn. | |
Adam | |
Wenn ar's wissat, was frôgat ar denn? | |
Gott Vater | |
G'schwind dô raus ui packat. | |
Adam | |
Mar seand jo fadanackat. | |
Gott Vater | |
O was haund ar thau'! | |
Eva | |
As muaß ui nu' dar Tuifel g'sait hau'. 's ischt no koi reachte Schtund' vorbey: Wia kommt's, daß ar dees Ding wissat so glei'? |
|
Gott Vater | |
Oi'falt! wia sott i denn itt wissa, daß ar häbet in Aepfel bissa? I woiß nu' z'wohl vo' äll Beda. |
|
Adam | |
Was weand ar gauh' macha? Zua g'scheahne Sacha sottat ar halt au 's Bescht reda. |
|
Gott Vater | |
Bey Leib itt! Da Taud mueß i ui künda a'. | |
Eva | |
O wenn i nu' no vôr beichta ka'! | |
Adam | |
O schteckat da Deaga no a Weile in d' Schoid, lau't mi vôr macha a Rui und a Loid. |
Arie Gott Vater |
|
Fott! Fott! Naus! naus zum Gata! I laß mit mir itt kata. D'Buaß g'hairt uf d' Sünd, gauh't nu' fei' g'schwind. Besser wär's für uiar G'wissa, wenn ar hättet Nüss aufbissa; aber mei' Gebot vergeassa und verbotne Früchta freassa bis an Butza, bis an Schtiel, ischt jô währle z'viel. |
Adam | |
Hau't do koin so Verdruß! d'Aepfel send jo besser as d' Nuß. Ma' verdirbt koine Zäh' und braucht koin Nußklimmer. |
|
Gott Vater | |
Schweig, da machscht dia Sach no schlimmer. Halt inn mit G'schpäß' und Bossa! Glaub nu', as hôt mi reacht verdrossa. |
|
Adam | |
Herr o! | |
Gott Vater | |
I hair no wohl, schrey itt a so! | |
Adam | |
Dees Weib, dees ar mir hau' t gea, ischt koinützig, ischt fürwitzig, ischt z'aischta so a Närre g'wea. |
|
Eva | |
Herr o! i hätt itt dra'dôcht; a langer Wurm hôt mi dôhi' brôcht. |
|
Gott Vater | |
Dees ischt grad dar Tuifel g'wea. | |
Eva | |
I hau' aber koine Hoara g'seah'. | |
Gott Vater | |
's leit noits dra'; worum gôhscht so nôh na'. Darzua no begeahra, Odam a Gott und du a Götte z'weara. Muaß lacha! Wenn's Aepfelfreassa thät Götter macha, hätt as Weapsa und Hummeler schau' gea, dia vor ui wärat Götter g'wea. Jetz aber für uiare grauße Sünda will i gauh' boid d' Schtrôf a'künda. Odam luag! Du sollascht bei dar Egga und Pfluag im A'gsiicht deines Schwoiß dei' Braut g'winna; jetz mach di uf d' Rois'. |
Arie | |
Dunga, pfluaga, egga, säa, schneida, binda, drescha, mäha, Holz und Buschla macha send g'wieß herbe Sacha. D'Gräba aufthua, Wida klenka, o, weascht oft an Aepfel denka! Hinter Hecka, Hag und Zäuna weascht oft manche Zähra heina, wenn ums Braut itt minder deine kleine Kinder wearat Nätte, Namma schreia. O as wead di oft no reua. Wenn da moi'scht, da häbescht Koara, |
Adam | |
Ka' ma' dees Ding nimma vermittla? I will Ui geara andere Aepfel schüttla. |
|
Gott Vater | |
's hilft koi' Bitta und koi' Beata, ka'scht jetz brav im Dreck rum treata. Sey schtill, i ma' di nimma haira, da hôscht itt g'folgat meine Laihra. |
|
Eva | |
O was kommt gauh' über mi! Vor Furcht und Schreacka nimma g'sieh. Lau't's gnädig a'laufa; I will Ui andere Äpfel kaufa, oder, wenn Ar's weand hau', will i darfür uf da Bussa gauh'. |
|
Gott Vater | |
Brauch noits i, bet nu' für di! Wa't nu', da weascht as büassa und in Schmeaza deine Kinder gebäara müassa; und no darzua, gib di nu' drei', deim Ma' ewig untergeaba sei'. |
Klaggesang der Eva | |
O Jeggerle! was fällt Ui ei', was fangat ar no a', daß i soll untergeaba sei' und diena gar mei'm Ma'! Suppa, Knöpfla, Spatza kocha, schpüala, schaffa ganze Wocha, und darnôh zum Lauh' d'Moischterschaft itt hau'! I schtirb' vor Kummar und vor Waih, As ischt mar g'sei, as komm so raus, Daß d'Au'schuld denn halt ällamôl Liabs Herrgöttle! dir sey's geklagt An anders Mittel schaffat doch Dees macht mar Angscht, dees macht mar bang, I hätt schier g'sait: Dar Tuifel hol'! O g'wieß, i will schau' braucha Lischt, Jô wohl, thua, was der Odam will, Gôht Odam uf da-n-Acker naus, |
Gott Vater | |
Jetz glei' was da witt! i weich vo' mei'm Urtel koin Schritt. Gieb di nu' geduldig drei', as ka' schau' nimma anderscht sei'. |
|
Adam | |
Müessat mar denn jetz gauh'? As friert mi, i ka' fascht nimma schtauh'. |
|
Gott Vater | |
Was denn? wia oft muaß i 's no saga? Moinat ar denn, i soll ana uff am Buckel naustraga? |
|
Adam | |
Oi's wött i do no beata: Lau't is itt so nackat in d'Wealt naus treata. Wenn as reagnat und schneit, o, was wearat saga d'Leut! Jederma' thät is auslacha, au, lau't is boide a Kloidle macha. |
|
Gott Vater | |
Nu'! um mei' Güate z' zoiga, will i mi zua ui noiga. Will thua, was ar weant hau' und ui Gnôd a'gedeiha lau'. |
Arie | |
Wenn ar wärat gehorsam blieba und dui Sünd itt hättat thau', hätt i ui koin Abschied g'schrieba; will mei' Aihr verlaura hau'. I hätt' ui uf d'Kirbe g'lada, G'metzgat hau-n-i huita moara Dees muaß ui jetz freyli kränka; |
Nu', Allo Masch! 's ischt a' deam, gauh't, aih' i an Prügel neahm. Theand ui itt länger widersetza, oder i laß ui mit de Hund naus hetza. |
|
Adam | |
Was braucht as viel denka und diichta, Gott Vatter lôt si nimma anderscht b'riichta. Aifle kumm, i bitt di drum! Mar weand gauh' abseits. |
|
Gott Vater | |
B'hüt ui Gott und 's hoilig Kreuz! Jetz seand se duß, jetz seand se ganga, i muaß gauh' eabbas anders a'fanga. I fürcht, se springat mar über da Zau', as muaß oiner vo' meine Buaba 'naus schtauh'. |
Duett | |
Fluig oinar g'schwind 'raus und schtand mar dött 'naus! Wear's immar mög' sei', dean lôt ma itt rei'. |
|
Engel | |
Dô bin i, was um? Vom Himmel hear kumm. Was geit as guats hia? Wear hôt mar hear g'schria? |
Gott Vater | |
Nu', nu! mô 'naus und niena hi'? Woischt itt, daß i Gott Vatter bi'? |
|
Engelr | |
I bin a Cherubi' und itt vom g'moina Pöbel. |
|
Gott Vater | |
Sö! Dô hôscht an fuiriga Säbel. I hauna grad voar a'zunda. Gib acht, ar brennt di; nimm a wohl dunda! |
Arie | |
Los', was dar jetz sag: Hau, schtich, schneid und schlag. Wenn Odam will rei' springa, so zoig am nu' dei' Klinga. Und wenn ar bais will weara, sag: Odam, hättescht geara? Bleib du nu' bey mei'm B'schluß, sag: vor dar Thür' ischt duß. |
Engel | |
Dees ka' schau' sei'; i hau kreuzweis und überzwear drei'. Aber oi's mir no Kummer macht: wear' i au' a'glaist vo' dar Wacht? |
|
Gott Vater | |
's ischt guat, daß mi thuascht dra' mahna; 's geit schau' no andere G'spana: d'Soldata vom schwäbischa Krois. Dia gauh't glei', wenn i 's hoiß'. Da därfscht dar itt fürchta, sie theand dar koi'Loid. |
|
Engel | |
I fürcht nu', dar Säbel gang itt uß dar Schoid. |
Schlußgesang | |
Hau' i, schtich i, oder feacht i d'Kroissoldata seand dia reachti. O dees seand di ärgschte Tropfa. Wenn Odam thuat uf d'Hosa klopfa, vor Schreacka si schpringat äll über da Zau' und freassat, was Odam no übrig hôt g'lau'. |
An die Zuhörer | |
Jetz hau' t ar a Komöde g'seah, wia d'Erbsünd in dar Wealt sey g'scheah. |